Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 27 oppslagsord

budsjett

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom fransk, frå engelsk; opphavleg gammalfransk bougette ‘lêrpung’

Tyding og bruk

samla overslag over inntekter og utgifter som ein ventar seg i ein periode
Døme
  • setje opp eit budsjett;
  • eit stramt budsjett

budsjettår

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

tidsrom på tolv månader som ein set opp budsjett for (oftast svarande til kalenderåret)

budsjettere

budsjettera

verb

Tyding og bruk

  1. setje opp budsjett;
    rekne ut
    Døme
    • utgiftene til papir er budsjetterte med 50 000 kr
  2. setje av i budsjett
    Døme
    • det er budsjettert med 500 000 kr til kulturføremål

nøktern

adjektiv

Opphav

frå tysk, opphavleg ‘som hender tidleg om morgonen’, truleg frå latin nocturnus ‘nattleg’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein nøktern person
  2. Døme
    • ei nøktern framstilling av ei sak;
    • ei nøktern vurdering
  3. Døme
    • eit nøkternt budsjett
    • brukt som adverb:
      • leve nøkternt
  4. Døme
    • huset hadde ei nøktern innreiing

lågbudsjett

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

budsjett som blir halde på eit lågt nivå

øksekomite, øksekomité

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

komité nedsett for å få skore utgiftene (drastisk) ned (i eit budsjett)

oppblåsen, oppblåst

adjektiv

Opphav

av opp og blåse (2

Tyding og bruk

  1. full av luft som er blåsen inn
    Døme
    • oppblåsne ballongar
  2. tjukk og pløsen
    Døme
    • vere oppblåsen i andletet
  3. i overført tyding: som er overdrive stor
    Døme
    • eit oppblåse budsjett
  4. i overført tyding, om person: arrogant og sjølvgod;
    Døme
    • han var oppblåsen og stor på det

anstendig

adjektiv

Uttale

anstenˊdig

Opphav

frå tysk; jamfør anstand

Tyding og bruk

  1. som ein kan vere bekjent av
    Døme
    • eit anstendig budsjett
  2. Døme
    • eit anstendig menneske
    • brukt som adverb
      • vere anstendig kledd

lågbudsjettfilm

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

film laga med lågt budsjett

påplussing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å plusse på;
det å auke (ofte om budsjett eller liknande);
Døme
  • budsjettet fekk ei påplussing på 2,2 %