Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

substantiv hankjønn

antagonisˊme

frå gresk ‘motstand’

sterk motsetnad;
(personleg) fiendskap
motsetnadshøve til dømes mellom kjemiske stoff
Døme
- antagonisme mellom kroppen og eit transplantert organ

substantiv hankjønn

antagonisˊt

frå gresk

prefiks

av gresk anti ‘mot’, nytta framfor vokal; jamfør anti-

prefiks (1) som uttrykkjer det motsatte av etterleddet;