Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

anstand

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

vørdeleg framferd
(eldre) person som skal passe på at andre (ungdomen) fer sømeleg åt;
forkle (1, 2)
Døme
- ha med seg anstand

anstendig

adjektiv

Uttale

anstenˊdig

Opphav

frå tysk; jamfør anstand

Tyding og bruk

som ein kan vere bekjent av
Døme
- eit anstendig budsjett
sømeleg;
høveleg, skikkeleg;
til skilnad frå uanstendig
Døme
- eit anstendig menneske
- brukt som adverb
  vere anstendig kledd

forkle 1, forklede 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

kledeplagg til å ha på framsida av kroppen, utanpå dei andre kleda, som vern mot søl og slitasje
Døme
- bruke forkle når ein lagar mat;
- stryke forkleet til bunaden
i overført tyding: anstand (2)
Døme
- vere forkle for nokon