Nynorskordboka
anstendig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| anstendig | anstendig | anstendige | anstendige |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| anstendigare | anstendigast | anstendigaste |
Uttale
anstenˊdigOpphav
frå tysk; jamfør anstandTyding og bruk
- som ein kan vere bekjent av
Døme
- eit anstendig budsjett
Døme
- eit anstendig menneske
- brukt som adverb
- vere anstendig kledd