Avansert søk

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

verb

akordeˊre

fra fransk, av senlatin accordare ‘bli enige om’; av latin ad ‘til’ og cor ‘hjerte’

forhandle, treffe avtale;

adjektiv

gjennom fransk; fra middelalderlatin cor ‘hjarte’

verb

akordeˊre

frå fransk, av seinlatin accordare ‘bli samde om’; av latin ad ‘til’ og cor ‘hjarte’

ha drøftingar (om);

adjektiv

gjennom fransk; frå mellomalderlatin cor ‘hjarte’