utopi
substantiv hankjønn
Opphav
frå gresk, av u ‘ikkje’ og topos ‘stad’, etter den engelske forfattaren Thomas Mores bok Utopia frå 1516, om ein idealstatTyding og bruk
- ideell lykketilstand som ikkje kan realiserast
- ugjennomførleg, urealistisk (men eigenleg framifrå) plan eller tanke
Døme
- det er rein utopi å tru at det skal lykkast