univers
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå latin, av universus ‘altomfattande’Tyding og bruk
- jorda og alt som eksisterer i verdsrommet;
Døme
- forske ut universet
- heilskap av røynsler, tankar eller førestillingar som pregar ein person, ei gruppe eller eit miljø
Døme
- Edvard Griegs musikalske univers;
- leve i sitt eige univers
- oppdikta verd
Døme
- figurane i Kjell Aukrusts univers