Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

verb

strekke til
vere nok;
greie seg;
rekke (3, 4)
pengane strekk ikkje til;
kreftene strakk ikkje til;
dei kjende på seg at dei ikkje hadde strokke til

verb

truleg av lågtysk strecken

skade med tøying
Døme
- eg strekte ein lårmuskel på treninga
rette ut, stramme
Døme
- strekkje føtene;
- strekkje laken;
- han geispa og strekte seg;
- ho strekkjer opp handa
spenne ut;
leggje i linje
Døme
- strekkje ei snor til å grave etter;
- dei strekte kablar
særleg i militæret: irettesetje

strekkje seg
- gjere seg lang
  ho strekte seg for å nå opp
- gjere eller bli lengre;
  tøye seg
  tauet har strekt seg under påkjenninga
- breie seg
  eigedomen strekkjer seg frå dalbotnen og opp mot snaufjellet
- vare (4
  ein møteserie som strekte seg over fleire veker
strekkje ut
- tøye ut, til dømes etter trening
- om tid: vare lenge;
  trekkje ut
  arbeidet har strekt ut i tid
strekkje våpen
kapitulere
laget måtte strekkje våpen mot den regjerande verdsmeistaren