stav
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt stafrTyding og bruk
- kjepp eller stokk, brukt til stø når ein går;(liten) stokk til andre føremål, nytta i ein viss aktivitet eller som merke på rang
Døme
- gå med stavar
- som etterledd i til dømes
- bispestav
- dirigentstav
- skistav
- tryllestav
- vandringsstav
Døme
- setje ny rekord i stav
- loddrett stolpe av tre som er med på å bere taket i ein bygningskonstruksjon;jamfør stavkyrkje og stavverk
- sidefjøl i tretønne;
- heklemaske med form som ein stav (1)
- loddrett strek i ei rune (1, 1);
- sansecelle i netthinna som er særs var for lys;
- ting med smal, avlang form
- som etterledd i ord som
- magnetstav
- målestav
- parkettstav
- primstav
Faste uttrykk
- falle i stavar
- om stavkjerald: gå sund
- falle i tankar;
bli forundra