rund
adjektiv
Opphav
frå lågtysk; av latin rotundus, av rota ‘hjul’Tyding og bruk
- med form som ein sirkel, ellipse eller liknande
Døme
- ei rund bordplate;
- eit rundt hol;
- barnet har store, runde auge
- med form som ei kule, ein sylinder eller liknande
Døme
- rund som eit egg;
- jorda er rund;
- runde stokkar
Døme
- han har runde armar
- om fisk: heil, med hovud, gjeller og innmat;ikkje sløgd
Døme
- frysing av rund fisk
- blid og omgjengeleg;
Døme
- ein rund type
- som ikkje støyter nokon;som unngår problem
Døme
- runde og ufarlege samtalar
Døme
- runde formuleringar;
- runde talemåtar
- om tal eller sum: som kan delast med 10;avrunda
Døme
- sende ein rund sum;
- feire runde år
- om tone: klangfull, fyldig (3)
Døme
- eit flygel med ein syngjande, rund klang
- om smak: fyldig (4)
Døme
- vinen er rund i smaken
Faste uttrykk
- liggje rundliggje fullt påkledd
- med rund handrikeleg, raust
- dele ut gåver med rund hand
- rund i kantanetolerant og medgjerleg;
romsleg (2) - rundt reknaom lag