religion
substantiv hankjønn
Opphav
frå latinTyding og bruk
- samanhengande trussystem kjenneteikna av tru på eitt eller fleire guddomlege vesen, overnaturlege krefter eller liknande, ofte med tilhøyrande mytar, forteljingar og symbol
Døme
- den kristne religionen;
- den buddhistiske religionen;
- panteistiske religionar;
- ulikskapane mellom religionane
- som etterledd i ord som
- mysteriereligion
- naturreligion
- openberringsreligion
- statsreligion
- tru på ei eller fleire guddomlege makter;religiøs overtyding;gudstru
Døme
- dei vende seg til religionen
- fag som skal gje innsyn i ulike religionar
Døme
- undervise i religion
- i overført tyding: overtyding, prinsipp eller interesse som blir dyrka med stor glød
Døme
- fotballen er ein religion for dei