prov
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt próf, gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin proba, av latin probare; samanheng med prøve (1Tyding og bruk
- opplysning, teikn som syner korleis ein samanheng er;stadfesting på at noko er sant
Døme
- ein påstand utan prov;
- føre prov for
Døme
- eit fellande prov