Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

plugg

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk ‘tapp’

Tyding og bruk

nagle, pinne, kile eller liknande, brukt som propp eller til å binde saman eller feste noko med
tettvaksen person (særleg gut eller mann)
Døme
- han var ein kraftig plugg
tennplugg
støpsel

Faste uttrykk

tenne på alle pluggane
bli eitrande sinna

Fant du ordet du lette etter?