plante 2
planta
verb
Opphav
norrønt planta, gjennom lågtysk; frå latin plantareTyding og bruk
- setje ei plante med røtene i jord
Døme
- plante eit epletre;
- dei plantar roser i bedet
- byggje opp eit område ved å setje ei stor mengd planter i jorda
Døme
- plante skog;
- dei planta ein vinhage
- plassere noko fast og støtt
Døme
- plante neven i bordet;
- han plantar begge beina i golvet;
- Roald Amundsen planta det norske flagget på Sørpolen
- i løynd plassere noko eller nokon ein stad for å skade eller avsløre
Døme
- plante ein spion hos fienden;
- det vart planta rykte om familien
Faste uttrykk
- plante utflytte planter frå veksthus eller vekstbenk til varig veksestad