paraglider
substantiv hankjønn
Uttale
paˊraglaider eller parˊraglaiderOpphav
frå engelsk , førsteleddet av parachute ‘fallskjerm’Tyding og bruk
- styrbar fallskjerm (1) brukt til paragliding
Døme
- paraglideren er ein mellomting mellom ein hangglider og ein fallskjerm
- person som driv med paragliding
Døme
- paragliderane kasta seg ut frå fjellhylla