losje
substantiv hankjønn
Opphav
av fransk loge, opphavleg germansk; jamfør tysk Laube ‘lauvhytte, svalgang’Tyding og bruk
- fråskilt rom med få sitjeplassar i teater, opera og liknande
- som etterledd i ord som
- diplomatlosje
- frontlosje
- kongelosje
- avdeling i ein frimurar- eller fråhaldsorden
Døme
- stå i losjen;
- skipe ein losje
- forsamlingslokale for ein losje (2)