last 1
substantiv hankjønn eller hokjønn
Opphav
frå lågtysk, jamfør norrønt lest; samanheng med lade (2 og lassTyding og bruk
Døme
- høvla last
Faste uttrykk
- leggje nokon noko til lastklandre eller laste nokon for noko
- han hadde ikkje gjort noko gale som dei kunne leggje han til last
- liggje nokon til lastvere til byrd for nokon
- eg vil helst ikkje liggje familien til last
- segle med lik i lastavere plaga med eller hindra av gamle feil, tradisjonar, fordomar eller liknande