lærdom
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt lærdómr, læridómr; av lære (3Tyding og bruk
- kunnskap ein har tileigna seg ved å lese, studere eller liknande
Døme
- lærdomen er lett å bere
- innsikt ein får ut frå røynsle
Døme
- lærdomen frå krigen
Faste uttrykk
- ta lærdom avlære av;
hauste røynsle av