kultivere
kultivera
verb
Opphav
gjennom fransk cultiver, frå mellomalderlatin cultivare; sjå kulturTyding og bruk
- arbeide med jord eller annan natur for å få avling;
Døme
- kultivere ei myr
- drive fram planter;dyrke
Døme
- dei kultiverte juletre
- utvikle og odle fram ei planteart eller ein dyrerase
Døme
- kultivere fram nye sauerasar
Døme
- ho kultiverer kontaktane sine;
- han kultiverte rolla som nerd;
- dei vil kultivere fram ei forståing mellom folkegruppene