Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

krangle

krangla

verb

Opphav

jamfør norrønt kranga ‘slepe seg fram’; i tyding 3 frå svensk

Tyding og bruk

trette (2, kjekle;
yppe til strid;
lage bråk
Døme
- krangle og kjekle;
- krangle om betalinga
slite eller ta seg fram med møde
Døme
- krangle seg opp til huset
ikkje verke eller fungere skikkeleg;
fuske (2)
Døme
- motoren kranglar;
- ryggen har begynt å krangle

Fann du ordet du leita etter?