justitiarius
substantiv hankjønn
Uttale
justisiaˊrius; justitsiaˊriusOpphav
frå mellomalderlatin; av latin justitia ‘rettferd’Tyding og bruk
- leiar av Høgsterett
Døme
- vedtak frå justitiarius i Høgsterett
- fram til 2002: (tittel for) leiar av by- eller heradsrett