Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

forlate

forlata

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå lågtysk ‘la fare, fjerne seg frå’; av for- (

Tyding og bruk

fare bort frå;
slutte med (å følgje)
Døme
- forlate bygda;
- kome tilbake til huset akkurat slik ein forlét det;
- ikkje forlat meg!
- forlate planen;
- forlate det politiske synet sitt
i eldre bibelspråk: tilgje, orsake
Døme
- forlat oss vår skuld!

Faste uttrykk

forlate seg på
vere viss på;
lite på
det kan du forlate deg på at eg skal!

Fann du ordet du leita etter?