forfalle
forfalla
verb
Opphav
frå lågtysk; av for- (2Tyding og bruk
- bli dårlegare på grunn av vanstell;gå tilbake;øydeleggjast
Døme
- la kroppen forfalle;
- huset forfell
- ha frist for betaling;gå ut
Døme
- betale i god tid før fristen forfell
Faste uttrykk
- forfalle tilbli avhengig av