fordøme, fordømme
fordøma, fordømma
verb
Opphav
norrønt fordǿma; frå lågtyskTyding og bruk
- i religiøst mål: dømme til evig straff
- brukt som substantiv
- dei fordømde
- halde for mindreverdig;ta avstand frå;kritisere, klandre
Døme
- fordøme alt vald
Faste uttrykk
- fordøme seg på