bjørn
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt bjǫrnTyding og bruk
- stort, lode rovdyr i bjørnefamilien med kraftige lemer, kort hale og små øyre;Ursus arctos
Døme
- bjørnen går i hi om hausten
- (stor og) sterk kar;
Døme
- ein bjørn av ein kar
- (del av) bruksting som til dømes bendekrok til kjetting og blindnagle i tømra hus
Faste uttrykk
- ikkje selje skinnet før bjørnen er skotenikkje rekne for visst noko ein ikkje har
- sterk som ein bjørnsvært sterk