vogge 2
vogga
verb
Opphav
av vogge (1Tyding og bruk
- gynge eller svage fram og attende frå den eine sida til den andre eller opp og ned
Døme
- graset voggar i vinden;
- måsen voggar i bølgjene
- setje i gyngande eller svagande rørsle
Døme
- ho vogga barnet i blund;
- dei vogga seg i dansen