baldakin
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt baldikin ‘silketøy frå Bagdad’; av namnet Baldak, nytta i mellomalderen på byen BagdadTyding og bruk
- (utsmykka) tak (1, 1) over trone, altar, seng, inngang eller liknande
Døme
- himmelseng med baldakin
- koppeforma kapsel av plast eller metall som dekkjer opphenget til ei taklampe
Døme
- lampe med tulipanforma baldakin i messing