Artikkelside

Nynorskordboka

bukett

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein bukettbukettenbukettarbukettane

Opphav

av fransk bouquet, av bois ‘skog’; opphavleg germansk

Tyding og bruk

  1. knippe med blomstrar
    Døme
    • ein bukett med blåveis
  2. del av grønsak som minner om ein bukett (1);
  3. i overført tyding: samling
    Døme
    • ein bukett songar