Nynorskordboka
ynde 2
ynda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å yndaå ynde | yndar | ynda | har ynda | ynd!ynda!ynde! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| ynda + substantiv | ynda + substantiv | den/det ynda + substantiv | ynda + substantiv | yndande |
Opphav
jamfør bokmål og dansk ynde; truleg samanheng med unne eller omlaga av dette under påverknad av ynde (1Tyding og bruk
like særs godt
Døme
- læraren yndar Arne framfor dei andre barna;
- ho ynda å snakke om seg sjølv
- brukt som adjektiv:
- ein ynda tilhaldsstad;
- dei mest ynda diktarane våre
Faste uttrykk
- ynde seg inn hosprøve å bli likt av (nokon)
- han forstod å ynde seg inn hos sjefen