Nynorskordboka
ynde 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit ynde | yndet | ynde | ynda |
Opphav
norrønt yndiTyding og bruk
- lag, veremåte som gjer ein omtykt;
Døme
- ho har ynde med seg;
- det var slikt ynde med henne;
- han har eit underfullt ynde
Døme
- dei har hatt ynde til kvarandre i fleire år;
- eg har fått slikt ynde til denne staden – liker meg, trivst på denne staden
- noko særs fint, blidt og tillokkande i utsjånad eller i lag eller åtferd
Døme
- kvinneleg ynde og ungdom;
- ei kvinne av det finaste ynde;
- gå, føre seg med ynde;
- dette landskapet eig eit særskilt ynde;
- bygda ligg der i alt sitt ynde;
- diktet er fullt av lyrisk ynde