Artikkelside

Nynorskordboka

ynde 1

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit yndeyndetyndeynda

Opphav

norrønt yndi ‘glede’

Tyding og bruk

  1. noko særs fint, blidt og tillokkande i utsjånad eller vesen
    Døme
    • kvinneleg ynde og ungdom;
    • ei kvinne av det finaste ynde;
    • dette landskapet eig eit særskilt ynde;
    • bygda ligg der i alt sitt ynde;
    • diktet er fullt av lyrisk ynde;
    • øvingane blir utførte med ynde
  2. Døme
    • ingen hadde noko ynde til han;
    • finne seg hugnad og ynde;
    • dei hadde ynde hos folket