Nynorskordboka
vindikant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vindikant | vindikanten | vindikantar | vindikantane |
Opphav
latin presens partisipp; sjå vindisereTyding og bruk
person som vindiserer
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vindikant | vindikanten | vindikantar | vindikantane |