Nynorskordboka
bryggje 1, brygge 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei brygge | brygga | brygger | bryggene |
| ei bryggje | bryggja | bryggjer | bryggjene |
Opphav
norrønt bryggja; samanheng med bruTyding og bruk
- kai av treverk;
Døme
- hus ved sjøen med bryggje;
- ho måtte ned på bryggja da båten kom
- sjøhus (med bryggje (1, 1) som det står på)
Døme
- bryggjene i Trondheim