Artikkelside

Nynorskordboka

utflukt

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei utflukt	utflukta	utflukter	utfluktene

Opphav

frå lågtysk; av ut og fly (

Tyding og bruk

tur (1, utfart, ekskursjon
Døme
- ei klasse på utflukt til sjøen
påskot (for å sleppe unna), orsaking, førebering
Døme
- kome med allslags dumme utflukter