Artikkelside

Nynorskordboka

tårn

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit tårntårnettårntårna

Opphav

norrønt turn m, gjennom lågtysk, frå latin turris av; gresk tyrris

Tyding og bruk

  1. høgt og smalt byggverk;
    høg og smal (øvre) del av byggverk
    Døme
    • boretårn;
    • fangetårn;
    • fyrtårn;
    • kyrkjetårn;
    • stupetårn;
    • utkikstårn;
    • vakttårn;
    • tårnet på kyrkja endar i eit spir;
    • hoppdommarane i tårnet
  2. tårnliknande sjakkbrikke
    Døme
    • slå med tårnet