Nynorskordboka
tynnast
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
|---|---|---|---|
| å tynnast | tynnast | tynnast | har tynnast |
| tynnasttynnest | tynntest | har tynnst |
Opphav
av tynne (2Tyding og bruk
bli tynn(are), såleis
- miste hold, magrast
Døme
- ho har tynnst av sjukdomen
- bli (meir) grisen
Døme
- håret tynnest;
- det tynnest ut i flokken, i rekkjene – folk fer bort el. fell frå