Nynorskordboka
tykkjast, tykkast
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
|---|---|---|---|
| å tykkast | tykkest | tyktest | har tykst |
| å tykkjast | tykkjest |
Opphav
norrønt þykkjast; av tykkjeTyding og bruk
- tykkje at ein er;rekne seg for;meine seg, tru seg
Døme
- tykkast vere viss på noko
Døme
- eg tykkjest det er gale
- sjå ut til å;
Døme
- det tykkjest meg vere slik;
- dei tyktest ikkje greie nokon ting