Nynorskordboka
trekt, trakt 2
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei trakt | trakta | trakter | traktene |
| ei trekt | trekta | trekter | trektene |
Opphav
gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin; opphavleg av latin trajicere ‘slå frå eit fat over i eit anna’Tyding og bruk
- kjegleforma hol reiskap med tut (og sil) nedst, brukt til å føre væske inn i kjerald med smal hals
- holrom forma som ei trekt (1)
Døme
- trekta i ein eggleiar