Artikkelside

Nynorskordboka

trass 1

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein trass	trassen	trassar	trassane

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

det å nekte å lyde;

motstand mot eit påbod;

eigenvilje, stridlynne

Døme

vise trass;
gjere noko på trass – gjere noko for å få fram viljen sin