Nynorskordboka
tingest
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tingest | tingesten | tingestar | tingestane |
Opphav
truleg av lågtysk dinges, av ding ‘ting’Tyding og bruk
liten ting (1, 3);
Døme
- ein fiffig liten tingest