Artikkelside

Nynorskordboka

streife

streifa

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å streifaå streife	streifar	streifa	har streifa	streif!streifa!streife!

Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipp				presens partisipp
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal	presens partisipp
streifa + substantiv	streifa + substantiv	den/det streifa + substantiv	streifa + substantiv	streifande

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

farte, flakke
Døme
- streife ikring, omkring
kome så vidt borti;
snerte (1
Døme
- handa streifa så vidt kinnet;
- kula hadde berre streifa skuldra;
- streife ein med auga, blikket – sjå som snarast på ein;
- tanken har ikkje eingong streifa meg – eg har ikkje eingong tenkt på det;
- spørsmålet vart så vidt streifa – så vidt nemnt

Faste uttrykk

streife inn på
i farten kome inn på