Nynorskordboka
stat
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stat | staten | statar | statane |
Opphav
gjennom tysk; frå latin status ‘tilstand’Tyding og bruk
- (del av eit større) rike
Døme
- sambandsstat;
- ein fri og sjølvstendig stat;
- statane i Europa
- nemning på dei organa som styrer eit land
Døme
- vere tilsett i staten;
- betale skatt til stat og kommune;
- staten bør hjelpe næringane i utkantstrøka
- samskipnad, institusjon med (for) stor makt og sjølvstende
- vere ein stat i staten