Nynorskordboka
blåne 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein blåne | blånen | blånar | blånane |
Opphav
substantivering av blåne (2Tyding og bruk
- høgdedrag som ligg så langt borte at det ser blått ut mot fjell enda lenger borte eller mot synsranda
Døme
- bortanfor alle blånar
- blåleg farge