Nynorskordboka
sokn 2
substantiv inkjekjønn eller hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hokjønn | ei sokn | sokna | sokner | soknene | 
| inkjekjønn | eit sokn | soknet | sokn | sokna | 
Opphav
norrønt sókn; same opphav som sokn (1Tyding og bruk
- distrikt som har særskild kyrkjeDøme- eit prestegjeld kan ha mange sokner
 
- folk som soknar til same kyrkje;