Nynorskordboka
skeid
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit skeid | skeidet | skeid | skeida |
Opphav
norrønt skeið; samanheng med skei, truleg opphavlleg ‘skilje’Tyding og bruk
- om eldre forhold: kappløp (1)
- kort samanhengande opplæring;