Nynorskordboka
al 2
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit al | alet | al | ala |
Opphav
av ale (2Tyding og bruk
- det å nære, fø (fram, opp), fostre (opp);jamfør avl (1, 1)
Døme
- sauen er billig i al
- ungdyr som ein el fram, set på (med tanke på vidare øksling);
Døme
- ha al etter eit dyr