Nynorskordboka
avkjøme
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit avkjøme | avkjømet | avkjøme | avkjøma |
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit avkjøme | avkjømet | avkjøme | avkjøma |