Nynorskordboka
sengeleie, sengelægje, sengleie, senglægje
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sengelægje | sengelægjet | sengelægje | sengelægja |
| eit sengeleie | sengeleiet | sengeleie | sengeleia |
| eit senglægje | senglægjet | senglægje | senglægja |
| eit sengleie | sengleiet | sengleie | sengleia |
Tyding og bruk
- leie (2, 1) til å sove på;
- det å halde senga (på grunn av sjukdom);