Nynorskordboka
sement
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sement | sementen | sementar | sementane |
Opphav
frå latin ‘grovt tilhoggen stein’, av caedere ‘hogge’Tyding og bruk
svært finkorna mineralsk materiale som saman med vatn bind seg til ein hard masse
Døme
- sement er bindemiddel i betong og mørtel