Nynorskordboka
seie
seia
verb
kløyvd infinitiv: -a
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å seiaå seie | seier | sa | har sagt | sei! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
sagd + substantiv | sagt + substantiv | den/det sagde + substantiv | sagde + substantiv | seiande |
Opphav
norrønt segjaTyding og bruk
Døme
- kva seier du til det?
- seie det ein meiner;
- kva vil folk seie om deg;
- eg kan ikkje seie eg liker dette;
- ja, det kan du seie – det har du rett i;
- du kan så seie;
- seie seg samd i;
- det seier seg sjølv – det er berrsynt, innlysande;
- det er ikkje sagt – det er ikkje sikkert;
- som sagt, så gjort
Døme
- folk seier han drikk;
- sei meg, kva synest du?
- ikkje seie det til nokon;
- eg skal seie han kom snøgt – han kom verkeleg snøgt;
- den tala sa meg ingen ting – gav meg ingenting;
- seie det med blomar
- spå (2
- det gjekk som ho sa;
- seie frå (om noko)
- klage på
- vi har ingenting å seie på henne;
- seie til når ein skal kome
- gje ein lyd som liknar eit ord
Døme
- kua seier mø;
- pang! sa det
Faste uttrykk
- det vil seiemed andre ord;
det inneber;
forkorta dvs.- eg kan ikkje, det vil seie at du må dra;
- vil det seie at du er usamd
- ha noko å seieha innverknad, vere viktig
- lettare sagt enn gjortvanskelegare å gjere enn det ser ut til
- seie avfortelje, melde;
varsle noko - seie frå seggje (munnleg) avkall på
- eg seier frå meg stillinga mi som ordførar
- seie førerettleie, lære;
instruere - seie javere samd, godkjenne
- seie påha innvendingar mot;
kritisere, utsetje på- kvaliteten var det ingenting å seie på;
- ho hadde lite å seie på innsatsen;
- denne oppgåva var det mykje å seie på!
- stutt/kort sagti samandrag;
med få ord- stutt sagt er det ein dårleg idé;
- vi må kort sagt bry oss meir om kvarandre