Nynorskordboka
respitt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein respitt | respitten | respittar | respittane |
Opphav
frå fransk; same opphav som respektTyding og bruk
utsetjing, frist
Døme
- få respitt med betalinga